Month: June 2019

Yndislestur á undanhaldi?

Ég hef alltaf haft gaman af bókum, alveg síðan ég lærði að lesa. Það er fátt sem gleður mig jafn mikið og ný bók. Það voru ófáir klukkutímarnir sem fóru í að lesa fleiri, fleiri bækur um alls konar fólk, staði og ævintýri. Við bókalestur fær maður innsýn í annan heim og lærir að sjá og skilja heiminn á annan hátt. Ég tel af persónulegri reynslu bækur vera þroskandi og góða afþreyingu sem hægt er að gleyma sér við í marga klukkutíma.

„The more that you read, the more things you will know.

The more that you learn, the more places you‘ll go.“

–Dr. Seuss Lesa meira “Yndislestur á undanhaldi?”

Femínismi og tómstundir

Ásamt því að vera tómstunda- og félagsmálafræðinemi stunda ég nám í kynjafræði við Háskóla Íslands. Þessar tvær námsleiðir eru ólíkar en henta vel saman, kynjafræðin lyftir tómstunda- og félagsmálafræðinni á aðra hæð í takt við samfélag sem breytist ört og vex. Margir eru sammála um það að kynjafræði ætti að vera skyldufag í öllum námsleiðum háskólanna og víðar. Hvert sem maður fer tekur maður eftir feðraveldinu og á þetta vel við tómstundir. Allt frá því að kvenfólk í íþróttum fær minni verðlaunabikara og verri æfingatíma í hlutgervingu kvenna þegar kemur að klæðaburðareglum. Lesa meira “Femínismi og tómstundir”

,,Það er ekkert að gera á þessum stað“

Í gegnum tíðina hef ég oft heyrt þessa setningu ,,það er ekkert að gera á þessum stað“ og eflaust eru margir aðrir sem koma frá litlum þorpum og bæjum utan af landsbyggðinni sem hafa heyrt þetta líka. Oftar en ekki þá má heyra unglingana segja þessi orð og ástæðan sú að þeim finnst lítið sem ekkert tómstundastarf vera í boði fyrir þá í sínum bæ. Vissulega er þetta rétt að mörgu leyti, það er kannski bara ein íþrótt sem hægt er að æfa, lítið úrval í hljóðfærakennslu, og félagsmiðstöðin  bara opin eitt kvöld í vikunni. Það er mikill munur á framboði og eftirspurn á tómstundum fyrir unglinga eftir búsetu. Lesa meira “,,Það er ekkert að gera á þessum stað“”

Er síminn að taka yfir?

Þar sem ég vinn í félagsmiðstöð er ég í kringum unglinga alla virka daga. Það gerist ör sjaldan að ég sjái þau ekki í símanum, haldandi á símanum eða að skoða hvað eintaklingurinn við hliðina á þeim er að gera í símanum. Unglingarnir líta oft varla upp úr símanum þegar reynt er að tala við þau og skortir alla athygli á því hvað er að gerast í kringum þau þegar síminn er á lofti. Er þetta orðið áhyggjuefni hvað unglingar eru mikið í símanum? Þarf að bregðast við þessu eða er þetta það sem koma skal? Eru unglingar verri í mannlegum samskiptum útaf símanotkun? Allt eru þetta spurningar sem vakna þegar ég hugsa út í þessa síma/skjánotkun unglinga. Því að ekki fyrir svo löngu síðan voru símar aðeins notaðir í það að hringja og senda sms. Núna getur fólk gert nánast allt með þessu litla tæki og meira segja spjallað við tækið og fengið svör til baka. Hvernig ætli þessi snjalltæki verði orðin eftir nokkur ár?    Lesa meira “Er síminn að taka yfir?”